Политичкиот успех на Трамп зависи од одржувањето на мирот меѓу Израел и Иран

Американскиот претседател Доналд Трамп покажа склоност кон ризик во текот на првите месеци од неговата администрација, а воздушен напад врз Иран би можел да претставува негов најголем ризик досега, бидејќи политичката награда зависи од тоа дали ќе успее да го одржи кревкиот мир меѓу Иран и Израел, велат аналитичарите.

Експертите предупредуваат на ризикот Трамп да ја изгуби контролата врз настаните. Засега, се чини дека Трамп успеал да го ограничи американското учество и да ги принуди страните на прекин на огнот.

„Тој се обложи и се покажа како што сакаше“, рече Фирас Максад од Евроазија Груп.

Времето ќе покаже дали прекинот на огнот ќе се одржи. Трамп вчера изрази фрустрација што Израел го нападна Техеран неколку часа по прекинот на огнот.

Ако договорот не успее или Иран возврати, Трамп ризикува да го фрагментира движењето MAGA што му помогна да се врати на власт.

„Ако Иран сè уште е проблем за шест месеци од сега, тоа ќе го уништи движењето MAGA“, вели политичкиот аналитичар Крис Стиревалт. Тој додава дека Трамп веќе го разводнил движењето со тоа што ги вовлекол САД во нов конфликт на Блискиот Исток, што претходно го отфрлил. Минатиот четврток, Трамп рече дека ќе му требаат две недели за да одлучи дали САД ќе влезат во војната, а два дена подоцна го одобри бомбардирањето, изненадувајќи многу Американци.

Неговата одлука да го нападне Иран би можела да создаде проблеми и за секој републиканец кој ќе се обиде да ја преземе неговата улога на следните претседателски избори.

„Во 2028 година, прашањето за странска интервенција ќе биде линија на поделба и лакмус тест додека луѓето се борат да дефинираат што всушност значи MAGA“, рече Стиреволт.

Белата куќа во голема мера му го препушти на потпретседателот Џ.Д. Венс да го брани нападот врз Иран во неделната информативна програма.

Нападот врз Иран не е единствениот ризичен потег на Трамп

Иран не беше единствениот пример каде што Трамп се обложуваше на големо. Повремената примена на царините предизвика неизвесност на пазарите и страв од инфлација. Обидите за намалување на бирократијата заглавија по заминувањето на Елон Маск од неговиот советнички круг, а строгите имиграциски политики предизвикаа протести низ целата земја.

Но, ако Трамп успее да го натера Иран да се откаже од своите нуклеарни амбиции, тоа би било големо достигнување во регионот што со години ги оптоварува американските претседатели и ги вовлекува САД во војни во Ирак и Авганистан.

Трамп се залагаше за крај на „вечните војни“, што ја објаснува нервозата на јавноста во врска со неговата агресија кон Иран.

Според анкетата на Ројтерс/Ипсос спроведена пред прекинот на огнот, само 36 проценти од испитаниците поддржуваат напади врз нуклеарната програма на Иран. Вкупната поддршка за Трамп падна на 41 процент, што е најниска во неговиот втор мандат, а неговата надворешна политика доби уште полоши оценки.

Дејв Хопкинс од Бостонскиот колеџ истакнува дека Трамп не ја подготвил јавноста за нападот и не го претставил јасно Иран како закана за САД.

„Не сме виделе дискусија за Иран како главен непријател или закана за САД“, рече Хопкинс.

Тој додаде дека фалењето на Трамп дека успеал да наметне прекин на огнот е дел од поширок модел. Како кандидат, Трамп вети крај на војните во Украина и Газа, но наскоро сфати дека не може да ги потчини Москва и Ерусалим на својата волја.

Нападот одговара на стилот на лидерство на Трамп во вториот мандат – тој е подготвен да донесува големи одлуки и да дејствува смело без широка јавна поддршка. Тој не мора да се грижи за реизбор и соработува со Конгресот, кој е претежно контролиран од републиканците.

„Политичката одмазда можеби нема да следи веднаш, но може да се појави преку континуирани граѓански немири или добивки на демократите на следните среднорочни избори“, вели политичкиот научник од колеџот Мидлбери, Алисон Стенџер.

Хина